Gleba to organizm żywy. Dobrą praktyką rolniczą jest stosowanie zabiegów, które pozwolą na
pełne wykorzystanie potencjału plonotwórczego gleby. Proces ten zaczynamy już po żniwach. W
przypadku przygotowania pola pod uprawy ozime zalecana jest płytka uprawa (3 - 5 cm), w celu
wzmożenia kiełkowania chwastów, samosiewów zbóż, rzepaku oraz wymieszanie słomy z wierzchnią
warstwą gleby, w której jest największa ilość bakterii odpowiedzialnych za proces humifikacji.
Przygotowując pole pod uprawę roślin jarych, żyzność gleby poprawiamy uprawiając międzyplony
ścierniskowe. Ich uprawa staje się coraz bardziej powszechna, gdyż rolnicy przekonują się że
międzyplony o odpowiednio dobranym składzie botanicznym mają pozytywny wpływ na żyzność
gleby. Gęsta pokrywa roślinna, którą tworzy międzyplon, ogranicza parowanie wody, erozję wodną i
powietrzną. Uprawa w międzyplonie ścierniskowym roślin o silniej rozwiniętym systemie
korzeniowym (słonecznik, facelia błękitna, rzepa oleista), poprawia strukturę gruzełkowatą oraz
porowatości gleby, jak również wpływa pozytywnie na ilość tlenu w głębszych warstwach gleby,
rozwój bakterii tlenowych odpowiedzialnych za dyfuzję składników odżywczych. Ponadto poprawia
ukorzenienie roślin uprawianych w plonie głównym. Urozmaicając mieszankę roślin uprawianych jako
międzyplon ścierniskowy, o gatunki z rodziny bobowatych (łubiny, bobik, groch, wyka, a także
koniczyna), które dzięki bakteriom brodawkowatym wiążą azot z powietrza, możemy ograniczyć
zużycie tego bardzo drogiego składnika pokarmowego, pod rośliny uprawiane w plonie głównym.
Uprawa międzyplonów to także odziaływanie fitosanitarne na glebę, czyli pozytywny wpływ wydzielin
korzeniowych uprawianych roślin na ograniczenie liczebności czynników chorobotwórczych (m.in.
nicieni) i szkodników żyjących w glebie.
Dobierając mieszankę międzyplonową należy pamiętać o tym, że im więcej gatunków
roślin, z różnych rodzinnych botanicznych w mieszance, tym jej korzystniejszy wpływ na żyzność
gleby. Rośliny uprawiane w międzyplonie powinny mieś różną wysokość (korzystny wpływ na
zacienienie gleby), również różną głębokość systemu korzeniowego (drenowanie gleby). Dobierając
rośliny do mieszanki międzyplonowej, unikamy uprawy roślin zbożowych, a w przypadku
płodozmianu w którym jest rzepak i/lub, gorczyca nie uprawiamy roślin z rodziny kapustowatych
(krzyżowych). Na glebach lżejszych zalecana jest uprawa gatunków bardziej odpornych na niedobór
wody, takich jak: olejarka abisyńska i owies szorstki.
Silnie wyrośnięty i zróżnicowany gatunkowo międzyplon ścierniskowy, to doskonała
metoda ograniczenia zachwaszczenia oraz erozji wodnej i wietrznej. Ponadto uprawa międzyplonu
to zwiększenie zawartości materii organicznej, która wpływa korzystnie na właściwości biologiczne,
chemiczne i fizyczne gleby. Jak podaje Kodeks Dobrej Praktyki Rolniczej; w miarę wzrostu ilości
substancji organicznej poprawia się struktura i łatwość uprawy gleby, zwiększa się jej pojemność
wodna i zawartość składników pokarmowych oraz polepsza odporność gleby na erozję i degradację
fizyczną i chemiczną.
W celu dobrania mieszanki do Państwa potrzeb, proszę o kontakt.