tło-zboze

Gleba to organizm żywy. Dobrą praktyką rolniczą jest stosowanie zabiegów, które pozwolą na pełne wykorzystanie potencjału plonotwórczego gleby. Proces ten zaczynamy już po żniwach. W przypadku przygotowania pola pod uprawy ozime zalecana jest płytka uprawa (3 - 5 cm), w celu wzmożenia kiełkowania chwastów, samosiewów zbóż, rzepaku oraz wymieszanie słomy z wierzchnią warstwą gleby, w której jest największa ilość bakterii odpowiedzialnych za proces humifikacji. Przygotowując pole pod uprawę roślin jarych, żyzność gleby poprawiamy uprawiając międzyplony ścierniskowe. Ich uprawa staje się coraz bardziej powszechna, gdyż rolnicy przekonują się że międzyplony o odpowiednio dobranym składzie botanicznym mają pozytywny wpływ na żyzność gleby. Gęsta pokrywa roślinna, którą tworzy międzyplon, ogranicza parowanie wody, erozję wodną i powietrzną. Uprawa w międzyplonie ścierniskowym roślin o silniej rozwiniętym systemie korzeniowym (słonecznik, facelia błękitna, rzepa oleista), poprawia strukturę gruzełkowatą oraz porowatości gleby, jak również wpływa pozytywnie na ilość tlenu w głębszych warstwach gleby, rozwój bakterii tlenowych odpowiedzialnych za dyfuzję składników odżywczych. Ponadto poprawia ukorzenienie roślin uprawianych w plonie głównym. Urozmaicając mieszankę roślin uprawianych jako międzyplon ścierniskowy, o gatunki z rodziny bobowatych (łubiny, bobik, groch, wyka, a także koniczyna), które dzięki bakteriom brodawkowatym wiążą azot z powietrza, możemy ograniczyć zużycie tego bardzo drogiego składnika pokarmowego, pod rośliny uprawiane w plonie głównym. Uprawa międzyplonów to także odziaływanie fitosanitarne na glebę, czyli pozytywny wpływ wydzielin korzeniowych uprawianych roślin na ograniczenie liczebności czynników chorobotwórczych (m.in. nicieni) i szkodników żyjących w glebie.

Dobierając mieszankę międzyplonową należy pamiętać o tym, że im więcej gatunków roślin, z różnych rodzinnych botanicznych w mieszance, tym jej korzystniejszy wpływ na żyzność gleby. Rośliny uprawiane w międzyplonie powinny mieś różną wysokość (korzystny wpływ na zacienienie gleby), również różną głębokość systemu korzeniowego (drenowanie gleby). Dobierając rośliny do mieszanki międzyplonowej, unikamy uprawy roślin zbożowych, a w przypadku płodozmianu w którym jest rzepak i/lub, gorczyca nie uprawiamy roślin z rodziny kapustowatych (krzyżowych). Na glebach lżejszych zalecana jest uprawa gatunków bardziej odpornych na niedobór wody, takich jak: olejarka abisyńska i owies szorstki. Silnie wyrośnięty i zróżnicowany gatunkowo międzyplon ścierniskowy, to doskonała metoda ograniczenia zachwaszczenia oraz erozji wodnej i wietrznej. Ponadto uprawa międzyplonu to zwiększenie zawartości materii organicznej, która wpływa korzystnie na właściwości biologiczne, chemiczne i fizyczne gleby. Jak podaje Kodeks Dobrej Praktyki Rolniczej; w miarę wzrostu ilości substancji organicznej poprawia się struktura i łatwość uprawy gleby, zwiększa się jej pojemność wodna i zawartość składników pokarmowych oraz polepsza odporność gleby na erozję i degradację fizyczną i chemiczną.




W celu dobrania mieszanki do Państwa potrzeb, proszę o kontakt.